Jakie są wskazania do stosowania amlodypiny?
Amlodypina jest wykorzystywana w leczeniu niektórych chorób układu sercowo-naczyniowego. Ze względu na swoje działanie powoduje rozkurczenie naczyń krwionośnych (co ułatwia pracę serca i obniża ciśnienie tętnicze), dzięki czemu jest wykorzystywana w leczeniu schorzeń takich jak:
-nadciśnienie tętnicze;
-przewlekła stabilna dławica piersiowa;
-naczynioskurczowa dławica piersiowa (typu Prinzmetala).
Lek ten jest przeznaczony do stosowania u dorosłych i dzieci powyżej 6 roku życia. Substancja przyjmowana jest o stałej porze, a dawka zależna jest od występującej jednostki chorobowej, chorób współistniejących, wieku oraz masy ciała pacjenta. U dorosłych wynosi ona w przypadku leczenia nadciśnienia, jak i dławicy piersiowej 5 mg raz na dobę. Jeśli to konieczne, dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej wynoszącej 10 mg na dobę.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania amlodypiny?
Amlodypina jest przeciwwskazana u pacjentów, u których występuje lub występowała:
-nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne dihydropirydyny lub którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w stosowanym przez pacjenta leku zawierającym amlodypinę;
-ciężkie niedociśnienie;
-wstrząs (w tym wstrząs kardiogenny);
-zwężenie drogi odpływu z lewej komory (np. zwężenie zastawki aortalnej w znacznym stopniu);
-hemodynamicznie niestabilna niewydolność serca po przebytym ostrym zawale mięśnia sercowego.
Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku stosowania amlodypiny u pacjentów w wieku podeszłym oraz z zaburzeniami czynności wątroby. W obu przypadkach bowiem może dojść do zwiększenia stężenia substancji w osoczu i tym samym wystąpienia działań niepożądanych. Dlatego też pacjenci ci powinni być pod stałą kontrolą lekarza.
Także stosowanie amlodypiny u pacjentów z niewydolnością serca może być niebezpieczne ze względu na możliwość wystąpienia obrzęku płuc. Dodatkowo stosowanie amlodypiny u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca może zwiększać ryzyko występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz zgonu.
W przypadku ciąży pacjentka powinna niezwłocznie poinformować o tym lekarza. Przeprowadzone badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję przy zastosowaniu większych dawek. Wykorzystanie amylopidyny w terapii nadciśnienia u kobiety ciężarnej jest możliwe wyłącznie w uzasadnionych przypadkach, gdy choroba może stanowić większe ryzyko dla matki i dla płodu (wystąpienie cukrzycy lub rzucawki). W takiej sytuacji konieczny jest nadzór lekarski.
Nie powinno stosować się amlodypiny podczas karmienia piersią ze względu na przenikanie substancji do mleka matki, mimo iż stężenia substancji są nieznaczne.
Leki będące przeciwwskazaniem do stosowania amlodypiny
Amlodypiny należy unikać również stosując leki wchodzące w interakcje
Substancja ta może wchodzić w interakcję z:
-inhibitorami CY3A4;
-innymi lekami blokującymi kanały wapniowe;
-lekami przeciwpadaczkowymi;
-inhibitorami kinazy białkowej;
-NLPZ hamującymi nieswoiście COX-1 i COX-2 (np. ketoprofen);
-niebenzodiazepinowym lekami nasennymi;
-antagonistami receptorów alfa-1 adrenergicznych;
-antagonistami receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych;
-antybiotykami makrolidowymi.
Bibliografia
<
<
<
